Manon
Een prentenboek maken is een hele reis geweest. Het begint bij een idee, je schrijft en je zoekt professionals die bij je passen die illustreren en vormgeven. En dan ineens gaat je boek de wijde wereld in. Als hooggevoelig persoon is dat best spannend. Een jaar lang is Jack mijn maatje geweest, heb ik 'm zien uitgroeien tot de hoofdpersoon, keken we elkaar aan in onze emoties. En nu gaan jullie hem ook leren kennen. Wat is mijn wens? Dat er herkenning en erkenning is, ruimte voor gevoel, je eigen verhaal. Dat er een gesprek ontstaat waar je samen kunt ontdekken wat er gebeurt als je iets spannend vindt, ergens naar uit kijkt of iets heel dichtbij komt. Dit is het verhaal van Jack, ik ben benieuwd naar al jullie verhalen. 

Jack
Welkom op mijn pagina! Misschien betekent dit dat je al gelezen hebt over mijn voetbalwedstrijd.  Of ben je heel benieuwd naar waar het boek over gaat. Hoi, ik ben Jack! Ik heb net met mijn teammaatjes een voetbalwedstrijd gespeeld, iets dat ik het allerliefste doe. Er gebeurde wel veel en gelukkig kan ik daar steeds beter naar kijken en voelen wat er gebeurt. Ik heb namelijk soms niet helemaal door dat ik wat overprikkeld raak en mij laat overrompelen door alles wat ik wil. Maar mooi dus dat jullie nu over mij kunnen lezen en dat al mijn kindervrienden zien dat ze niet de enige zijn die wel eens boos worden of niet in de gaten hebben dat de spanning eerder op de dag al oploopt. Fijn om daar met anderen over te praten!

Sporten
Sporten is gezond. Je beweegt, het verbetert je geheugen, reduceert stress en ook je slaapritme verbetert. Daarnaast kun je erdoor ontspannen en/of ontladen. Een heerlijke invulling van je vrije zaterdagochtend bijvoorbeeld.
 
Als je hooggevoelig bent kan sporten indrukwekkend zijn. Neem nou een voetbalwedstrijd. Op de club is het druk, het is er vol van mensen. Er worden op verschillende velden wedstrijden gespeeld. Overal wordt gejuicht, je hoort de scheidsrechter fluiten, je ruikt de koffie bij de kiosk en het natte gras. Wat een prikkels! En dan ben je nog maar net het terrein opgelopen. Misschien pak je papa's hand wel vast en loop je niet direct enthousiast op je teammaatjes af. Het kan een reden zijn voor kinderen om tegen sporten op te zien of zelfs niet meer te willen.

Oplopende spanning
Spanning tijdens het spelen van een wedstrijd kan heel voelbaar zijn. De tegenstander staat tegenover je, misschien duwt hij je ook wel eens een keer omver. De scheidsrechter maakt een oneerlijke beslissing in jouw ogen en je bent erop gebrand dat ene doelpunt te scoren. Jij hebt immers een hele strategie bedacht en doet iedereen versteld staan. Maar wat als de bal er niet ingaat. De coach zegt dat je beter had moeten opletten. Je teammaatje niet blij kijkt en het publiek juicht, terwijl jij je rot voelt. Dan kan je ineens boos worden. Het ene kind gaat huilen of loopt weg, de ander gaat juist de confrontatie aan. Nou en dan hoor je in de auto op de weg terug ook nog dat je dat toch echt de volgende keer niet meer moet doen. Balen!

Maar kan de  spanning ook al oplopen voor de wedstrijd? Wel eens gedacht aan hoe het is om de nacht ervoor te dromen over winnen en verliezen. Moe wakker te worden of juist helemaal overprikkeld en dan moeten opschieten. Geen tijd te nemen om te eten, terwijl dat juist zo belangrijk is. Onbewust de spanning van de mensen om je heen op te pikken. Je ouders willen graag op tijd vertrekken, hebben misschien geen zin in je drukke gedrag zo 's ochtends vroeg. En wat als ze uit hun enthousiasme van te voren al verwachtingen hebben over de uitslag. Jeetje, dan is je emmer al bijna vol en dan moet de wedstrijd nog beginnen. 

Kortom, spanning kan er op veel momenten zijn. En soms juist als je het even niet ziet of de ruimte voelt erop te reageren.  En wie maakt er dan eigenlijk van een mug een olifant?

Ondervoeding
Bij concentratieverlies, weerstand bieden of zelfs hele boze buien kan het naast overprikkeling, ook juist om ondervoeding gaan. En dan bedoel ik niet het gemiste ontbijt, maar zoals Janneke van Olphen zo treffend omschrijft geestelijke ondervoeding. Zeker strong willed kinderen weten heel goed wat ze willen, wat hen intrinsiek motiveert. Jack kan geen genoeg krijgen van voetballen, hij krijgt er zoveel energie van en het inspireert hem zelfs om de tactiek van de wedstrijd van te voren te bedenken. Als hij echter in  het doel komt te staan kan hij zijn spreekwoordelijke ei niet kwijt. Hij raakt afgeleid, gaat andere bezigheden zoeken om hem te prikkelen en raakt gefrustreerd doordat hij niet kan doen wat hij zo graag wil: doelpunten maken! Saai hoor deze zaterdagochtend...Hij wordt niet gevoed in zijn gretigheid en dat wat hij moet doen als keeper matcht niet met zijn behoeften.

Rustig afstemmen
Zoals eerder op de website vermeld is boos worden niet iets wat op zichzelf staat. Het is een secundaire emotie die nog wel eens weerstand op kan roepen, het is niet gepast of het past niet bij het moment. Het kan echter een copingsmechanisme zijn om om te gaan met de situatie. Als je het systemisch bekijkt staat de boosheid in relatie tot sociale interactie. Binnen verschillende contexten word je getriggerd, schiet je uit je window of tolerance, neemt je reptielenbrein het over en ga je zoals Jack bijvoorbeeld het gevecht aan. 
 
Mooi is om als ouder dan juist de rust te bewaren en op zoek te gaan naar de primaire emotie onder de boosheid. Is het wellicht angst of verdriet? Is je kind bang om te falen? Is hij gevoelig voor de geluiden en emoties om zich heen van publiek of de tegenstander? Heeft hij of zij dorst of honger? Voelt hij zich gezien in het team? Of is de wedstrijd om 8.30 uur gewoonweg te vroeg als je moe bent wakker geworden? 

Langs de lijn is er niet altijd de tijd om af te stemmen. De wedstrijd wordt gespeeld en je moet door. Erkenning geven voor wat je ziet kan echter ook dan ook al door even niets te zeggen of te reageren. Je kind uit te laten razen of een knipoog te geven, ik zie jou. Op een ander rustig moment is het prentenboek er om samen te lezen. Laat je kind maar eens vertellen wat hij of zij meemaakt op zo'n ochtend tijdens de voetbal, de turnwedstrijd of bij de scouting. Zo kun je je kind helpen zijn of haar emoties of spanning te leren herkennen. je kunt er woorden aan geven of manieren bedenken om eerder te ontspannen of te ontladen. Zo blijf je sporten met plezier!